ADA Yine Tatilde !

 Aralık ayının 1 itibari ile kendimizi Antalya'ya attık. ADA doğduğundan beri adet haline getirdiğimiz Sonbahar - Kış dönemi Antalya programımızı bu senede gerçekleştirdik. ADA'nın 29 Aylık yaşamında yaptığı bu üçüncü Antalya gezisi. Bu sefer dört gözle tatile gitmemizi bekledi hemde. Tabii onun aklındaki tatil denize girilen havuzda oynanan daha sıcak bir tatildi. Başta biraz şaşırdı. "Tatil nerede ? " diye sordu ama allahtan mevcut gerçeklere çabuk uyum sağlayan bir yapısı var. İlk gün Antalya'da inanılmaz bir yağmur vardı. Babası ile birlikte bir an korkmadık desem yalan olur. Zira yağmurlu bir ortamda mecburen kapalı alanda geçecek bir  tatil kabusumuz olabilirdi. 




Allahtan ikinci günün sabahı ışıl ışıl bir güneş ve sıcacık bir hava bizi bekliyordu. Saatlerce süren oyun parkı maceramız ve sonrasında deniz kenarında kumda oyun oynamaz faslımız ile günün hakkını tam anlamı ile verdik. Kesintisiz geçirilen bu tatilde ADA'nın her geçen gün nasıl büyüdüğünü ve  güzel, uzun cümleler kurarak kendini nasıl ifade edebildiğini şaşkınlıkla gördük. Özgür ruhlu kızım herşeye ve herkese o kadar hakim ki...



 


Dönüp baktığımda kabul etmek istemesem bile zamanın hızına ve nasıl bu kadar kısa sürede büyüdüğüne inanamıyorum. Bu kız bir kaç yıl önce yatakta yanımda kısılı gözlerle bana bakan bebek mi ?  Açıkçası içimde bir burukluk ile eve döndüm. Ne zaman büyüdü ......? Ben neden yetişemiyorum ..... ? Sanırım bir anne olma klasiği olan vicdan azabı içindeydim. Keşke daha çok yanında olup o zamanların tadını daha çok çıkarsaydım hissi ile aman bu güzel zamanlarının kıymetini iyi bileyim hissi ile ama asıl önemlisi kızım ve kocamla önümde uzun uzun zamanların olmasını dileyerek çok güzel bir tatil geçirdim....

ADA'nın yeni hobisi

ADA her geçen gün büyümeye ve tabi bizi de büyülemeye devam ediyor. Bu hızlı geçen zamanı dondurmak ve bir süre daha bu olağanüstü anların  tadını çıkarmak istiyorum. Ve sanırım ben henüz ADA'nın büyümesine hazır değilim. Şu anki bu meraklı ve öğrenmeye aç hali o kadar  hoşuma gidiyor ki. Şu sıralar telefonlar, ipad ve fotoğraf makinesi ile arasında müthiş bir ilişki var. Nedense fotoğraf çekmek çok hoşuna gidiyor. Çekiyor ve sonra onlara bakıp çok eğleniyor. Verdiğim poz kızımın eseri,dedesi ve dayısını çeken bu ellerde ADA Kuşuna ait. Diğeri ise benim onun bu resim çekme anlarını ölümsüzleştirme çabam. İkimiz karşılıklı birbirimizi çekiyoruz.
Kendi kendine çektiği bu poz yada yaratıcılığı ve saf gözleri ile yakaladıkları ne kadar güzel. Değil mi ?